Zaglądaj regularnie, aby skorzystać z przydatnych artykułów na temat życia
chrześcijańskiego i Biblii.
Uwierzyłeś w Chrystusa, ale czy zastanawiałeś się kiedyś: „Jak mogę lepiej poznać Pana Jezusa? Jak mogę Go poznać w codziennym życiu?”.
W poprzednim artykule powiedzieliśmy o tym, jak ważne jest wiedzieć, że esencją Biblii jest Duch. Jeśli chcemy uzyskać życie z lektury Biblii, musimy nawiązać kontakt z Duchem obecnym w Słowie, ponieważ tylko Duch może dać życie. Gdy je otrzymamy, zostaniemy duchowo nakarmieni, dzięki czemu będziemy wzrastać w Chrystusie. Tak więc to, czy jesteśmy w stanie otrzymać życie z Biblii, jest dla naszego życia chrześcijańskiego niezwykle istotne.
Być może w odniesieniu do Biblii nie myślimy za często o słowie esencja. Słowo Boże jednak posiada pewną szczególną esencję. Jeśli chcemy wzrastać w Chrystusie, bardzo istotne jest, byśmy wiedzieli, co tą esencją jest.
W artykule tym omówimy jedną z praktyk stosowaną przez Boży lud, którą widzimy w całej Biblii: praktykę wzywania imienia Pańskiego. Zobaczmy, na czym to wzywanie polega i jaką może nam przynieść korzyść.
W jednym z poprzednich artykułów zobaczyliśmy, że kiedy apostoł Paweł mówił: „Jezus Chrystus jest w was”, nie posługiwał się metaforą. Mówił on o wspaniałym fakcie: Chrystus jako życiodajny Duch naprawdę wchodzi w tych, którzy w Niego wierzą. Przyjrzeliśmy się ponadto ośmiu wersetom, które potwierdzają i ubogacają nasze zrozumienie tej wspaniałej rzeczywistości.
Wiemy, że Chrystus jest w nas, ale nie służy to oczywiście samemu doktrynalnemu zrozumieniu. Chrystus żyje w nas, żeby być naszym życiem. W tym artykule omówimy więc, jak w praktyczny sposób możemy doświadczać Chrystusa, który w nas żyje.
Ludzie, także chrześcijanie, mają wiele wyobrażeń na temat tego, czym jest kościół. Czym on właściwie jest? Czy kościół to budynek, do którego w niedzielę chodzą chrześcijanie, by oddać Bogu cześć? Czy kościół to organizacja zrzeszająca ludzi, którzy wierzą w Jezusa Chrystusa? Aby odkryć Bożą myśl na temat kościoła, musimy zajrzeć do Biblii.
Wprawdzie nie jesteśmy w stanie omówić całej tej obszernej kwestii w jednym artykule, jednak przyjrzymy się w jakimś stopniu temu, czym według Biblii jest kościół.
Czym według Biblii jest kościół? Podczas czytania Biblii dobrą zasadą jest zwracanie szczególnej uwagi na pierwszą wzmiankę o danej kwestii. To przygotowuje grunt pod jej zrozumienie w pozostałej części tej księgi. Po raz pierwszy Biblia nadmienia o kościele w szesnastym rozdziale Ewangelii Mateusza.
Dzieci zazwyczaj bawią się zabawkami wybranymi przypadkowo i poznają różne rzeczy w miarę uczenia się. W zabawie nie mają jakiegoś ogólnego planu ani celu. Wymyślają za to wszystko na bieżąco.
Ale czy wyobrażasz sobie, żeby Bóg tak robił? Czy mądry, kochający i wieczny Bóg stworzyłby wszechświat bez celu? Czy mógłby bez określonego celu stworzyć ludzi?
Na temat określeń dusza i duch dyskutowano obszernie na polu filozofii, literatury i religii. Nawet naukowcy pokusili się o poczynienie uwag na temat duszy. Niemniej jednak często dusza i duch traktowane są jako jedno i to samo i używane wymiennie.
To nasuwa następujące pytanie: „Czy między duszą a duchem istnieje jakaś różnica, a jeśli tak, czy ma to jakieś znaczenie?”.
Bez względu na to, co mówi filozofia, literatura, religia, a także niektórzy naukowcy, musimy zadać następujące pytanie: „Co mówi Biblia?”. W księdze tej znajdujemy wiele wyraźnych odniesień i do duszy, i do ducha. Co zatem mówi o nich Słowo Boże? I dlaczego wiedza na ten temat może odgrywać bardzo ważną rolę w czynieniu duchowych postępów i w utrzymywaniu więzi z Bogiem?
W Pierwszym Liście do Tesaloniczan 5:23 czytamy: „I niech sam Bóg pokoju uświęci was zupełnie, i niech wasz duch i dusza, i ciało będą zachowane w całości, bez zarzutu, przy przyjściu naszego Pana Jezusa Chrystusa”.
Werset ten mówi nam wyraźnie, że ludzkie istoty składają się z trzech części — ducha, duszy i ciała. W grece, oryginalnym języku Nowego Testamentu spójnik „i” w wyrażeniu „duch i dusza, i ciało” wskazuje, że te trzy części różnią się od siebie. Jak więc ciało jest czymś oddzielnym i różnym od duszy, tak również dusza — czymś oddzielnym i różnym od ducha. Przedstawia to poniższy diagram:
W Liście do Filipian 4:6 otrzymujemy nakaz na pozór niemożliwy do spełnienia:
„O nic się nie martwcie”.
Lista okoliczności, jakie przysparzają nam zmartwień w życiu osobistym — problemy w relacjach z ludźmi, kłopoty finansowe, niegrzeczne dzieci, stres w pracy, jej brak, itd. — jest długa. Na dodatek dzisiaj zasypywani jesteśmy wydarzeniami ze świata, przyprawiającymi nas o zmartwienia — ekonomiczną niepewnością, wojnami, wrzeniem społecznym — przekazywanymi nam na pasku serwisów informacyjnych nadawanych 24 godziny na dobę. W obliczu tak wielu trudności czy Boży nakaz stał się przeżytkiem lub jest nieracjonalny?
Jaka myśl kryje się w tym, gdy Nowy Testament mówi o życiu? Przykładowo, kiedy Pan Jezus powiedział w Ewangelii Jana 10:10: „Ja przyszedłem, aby miały życie i miały je w obfitości”, co miał na myśli? Czy chodziło Mu o to, że pomoże nam mieć lepsze ludzkie życie, że je ubogaci?
