Blog organizacji 
„Biblie dla Europy”

Nasz Bóg jest niezmiernie wielki.

Wystarczy nocą podnieść oczy w górę na gwiazdy, aby zobaczyć, jak niezwykły jest nasz Bóg Stwórca. Jego wielkość i mądrość budzą w nas podziw, kiedy oglądamy fizyczny wszechświat. Choć jednak majestat Boga wprawia nas w zdumienie, czasami On sam wydaje się być daleko od naszego osobistego wszechświata.

Ponieważ jesteśmy wierzącymi, wiemy, że Bóg jest prawdziwy. Jednak w miarę jak toczy się nasze codzienne życie, może się nam wydawać, że jest On dość daleko od nas, wysoko w niebiosach. Częstokroć nawet kiedy się modlimy, Bóg zdaje się znajdować poza naszym zasięgiem. Niekiedy może się nawet zdarzyć, że zapytamy: „Boże, gdzie jesteś?”.

 
Aby podtrzymać swoje życie fizyczne i zachować zdrowie, musimy jeść. To jednak, że musimy jeść, nie oznacza, że jest to uciążliwy obowiązek. Tak naprawdę jedzenie sprawia nam przyjemność, zwłaszcza gdy jemy coś smacznego.

Podobnie Biblia oznajmia, że Słowo Boże podtrzymuje nas przy życiu i zachowuje w zdrowiu duchowym. Jakie jednak towarzyszą nam uczucia, kiedy je czytamy? Czy czas, jaki spędzamy w Słowie Bożym, to w naszym odczuciu nudny, uciążliwy obowiązek, który musimy wypełnić? Czy może jest to czas radości i karmienia się? Bóg pragnie, aby czas spędzany w Jego Słowie nie był obowiązkiem, ale rozkoszą.

 
Gdy po raz pierwszy nawróciliśmy się do Boga i przyjęliśmy Jezusa Chrystusa jako swego Zbawiciela, zostały nam odpuszczone wszystkie grzechy, a serce ogarnął ogromny pokój. Słowo Boże zapewnia nas ponadto, że zostaliśmy zbawieni po wszystkie wieki i nic nigdy nie zniweczy naszego zbawienia.

Choć jednak zostaliśmy zbawieni, z własnego doświadczenia wiemy, że nie oznacza to, iż jesteśmy odporni na grzech. Mimo że dokładamy usilnych starań, nadal grzeszymy po doświadczeniu zbawienia. Co więc powinniśmy zrobić, gdy zgrzeszymy po zbawieniu? Słowo Boże oznajmia, że powinniśmy wyznać Panu grzechy.

Wyznawanie Bogu grzechów, które popełniamy po zbawieniu, ma wręcz decydujące znaczenie dla naszego życia chrześcijańskiego. W niniejszym artykule omówimy, dlaczego musimy wyznawać swoje grzechy, co to znaczy wyznawać, jak to robić i co z tego wynika.

 
Jeśli kiedykolwiek zadałeś sobie to pytanie, to wiedz, że nie ty jeden. Wielu z nas nie wiedziało, co nastąpi po przyjęciu przez nas Pana Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela.

Z pewnością doceniamy wspaniałe kroki, jakie Bóg podjął, żeby nas odkupić i udzielić nam życia wiecznego. Dzięki temu mogliśmy się na nowo narodzić. Uwierzenie w Jezusa Chrystusa to jednak dopiero początek naszego życia chrześcijańskiego. Tak wiele jeszcze przed nami! Przyjrzyjmy się niektórym rzeczom, jakie powinny mieć miejsce po uwierzeniu przez nas w Pana.

 
Kiedy miłość Pana Jezusa po raz pierwszy nas poruszyła, wskutek czego nawróciliśmy się i wyznaliśmy Jego imię, nasze serce wypełniła głęboka radość, jakiej nie zaznaliśmy nigdy wcześniej. Cóż to była za radość: otrzymać odpuszczenie i narodzić się na nowo! Bóg chce, aby wszystkie Jego dzieci radowały się Jego wspaniałym zbawieniem nieustannie przez całe życie. Tak powinno wyglądać normalne doświadczenie każdego wierzącego. Widzimy to w Pierwszym Liście Piotra 1:8: „radujecie się radością niewysłowioną i pełną chwały”.

Doświadczyliśmy takiego wspaniałego zbawienia i teraz mamy dostęp do całego bogactwa Chrystusa. Powinna nas przepełniać niewysłowiona radość. Niemniej jednak, choć nigdy nie możemy utracić wiecznego zbawienia, to czasem możemy utracić płynącą z niego radość. Jak do tego dochodzi? Przyjrzyjmy się dwóm możliwym przyczynom.

 
Dzień, w którym zostajemy zbawieni, jest wspaniały i doniosły. Nierzadko jednak po doświadczeniu początkowej radości zbawienia możemy zadawać sobie pytanie, jak dalej doświadczać Pana Jezusa. Możemy na przykład pytać siebie: W jaki sposób mogę osobiście poznać Jezusa? Jak mogę Go doświadczać w swoim życiu? Czy życie chrześcijańskie sprowadza się jedynie do przebaczenia i do zbawienia od Bożego sądu?

Niektórzy mogą próbować doświadczać Jezusa na różne sposoby, jak robili to w dniu, w którym zostali zbawieni. Choć mogą studiować Biblię i uczyć się czegoś nowego, Pan wciąż zdaje się być daleko. To jak próbować wejść do zamkniętego pokoju, wkładając do zamka niewłaściwy klucz; aby otworzyć drzwi, musisz mieć właściwy klucz. Tak samo musimy użyć „właściwego klucza”, aby doświadczać Jezusa. Czym jest więc klucz do osobistego poznawania Jezusa w codziennym życiu?

 
Wcześniej omówiliśmy to, w jaki sposób jako wierzący w Jezusa Chrystusa możemy uzyskać całkowitą pewność, że naprawdę jesteśmy zbawieni, i że nigdy nie możemy utracić swego zbawienia — jest ono bezpieczne na wieki.

Skoro nie możemy utracić zbawienia, niektórzy mogą się zastanawiać, czy to, jak żyjemy po zbawieniu, nie ma więc znaczenia? Czy możemy robić, co nam się żywnie podoba? Przecież nic nie może zmienić tego, że zostaliśmy zbawieni.

Ważne jest, byśmy wiedzieli, że zbawienie na wieki nie daje nam licencji na okazywanie nieposłuszeństwa Bogu ani swobodne grzeszenie. W rzeczywistości, kiedy wierzący popełnia grzech, powstają trzy ogromne problemy, które dotyczą trzech stron: Boga, nas samych i szatana. Przyjrzyjmy się tym problemom i jedynemu rozwiązaniu każdego z nich, jakim jest krew Jezusa.

 
W poprzednim artykule odpowiedzieliśmy na jedno z najważniejszych pytań, jakie chrześcijanie mogą sobie zadawać: czy możemy utracić swoje zbawienie? Zobaczyliśmy wyraźne i stanowcze zapewnienie ze strony Biblii, że gdy uwierzymy w Chrystusa i przyjmiemy Go jako swego Zbawiciela, będziemy zbawieni na wieki. Nie możemy utracić swego zbawienia.

Nasuwa się jednak inne pytanie: czy to, że wiemy, iż nie możemy utracić swojego zbawienia, ma jakiekolwiek znaczenie?

Odpowiedź brzmi: owszem. W tym artykule omówimy, dlaczego jest to tak ważne.

 
Zastanawiałeś się kiedyś nad tym, czy można utracić zbawienie? Albo czy przestaje się być zbawionym, jeśli zrobi się coś złego lub popełni jakiś grzech?

To niezwykle ważne, byśmy jako wierzący mieli jasność co do kilku zasadniczych kwestii. Jedną z nich jest pewność, że jesteśmy zbawieni, gdy tylko uwierzymy w Chrystusa. Inna zasadnicza kwestia, co do której musimy mieć jasność, to bezpieczeństwo naszego zbawienia. Jak bardzo jest ono bezpieczne? Co je zabezpiecza? Czy jego bezpieczeństwo zależy od nas? Czy możemy to zbawienie utracić?

Zapoznajmy się z pięcioma punktami, które mówią o bezpieczeństwie naszego zbawienia.

 
Mimo że jako chrześcijanie uwierzyliśmy w Pana Jezusa i przyjęliśmy Go jako swego Zbawiciela, to niekiedy możemy się zastanawiać: „Skąd wiem, że jestem zbawiony?”. Czasem czujemy, że na pewno jesteśmy zbawieni, a czasem nie jesteśmy tego tacy pewni. Kiedy miotamy się między pewnością a niepewnością, trudno jest nam robić postępy w chrześcijańskim życiu.

Nie musimy jednakże trwać w niepewności. Bóg sprawił, że są trzy wyraźne sposoby na uzyskanie całkowitej pewności zbawienia. W tym artykule te sposoby omówimy.