Dlaczego świadczymy dla Chrystusa oraz sześć praktycznych sposobów, jak to robić

Zapewne słyszeliśmy kiedyś zwrot „świadczyć dla Chrystusa”. Co on jednak znaczy? Świadczyć to po prostu mówić innym o tym, czego osobiście doświadczyliśmy z Pana Jezusa.

Przykładowo, kiedy przyjęliśmy Jezusa jako swego Zbawiciela, być może powiedzieliśmy przyjaciołom lub rodzinie o swoim doświadczeniu zbawienia i jakie to było wspaniałe. Świadczyliśmy im wówczas.

Wiele wersetów z Nowego Testamentu mówi nam, że powinniśmy świadczyć dla naszego Pana i Zbawiciela, aby doprowadzić grzeszników do zbawienia. Przyjrzyjmy się teraz kilku powodom, dla których musimy to robić.

Zmartwychwstały Pan przekazał nam posłannictwo

Ewangelie Mateusza i Marka odnotowują Pański bezsporny nakaz, skierowany do Jego wierzących. W Ewangelii Mateusza 28:19 czytamy:

„Idźcie więc i czyńcie uczniami wszystkie narody”,

w Ewangelii Marka 16:15 zaś:

„Idźcie na cały świat i ogłaszajcie ewangelię całemu stworzeniu”.

Zanim zmartwychwstały Jezus wstąpił do nieba, dał swoim wierzącym nakaz: aby szli i głosili ewangelię. To posłannictwo przekazał swemu kościołowi, czyli także nam, którzy zostaliśmy odkupieni i na nowo się narodziliśmy.

Każdy z nas otrzymał od Pana posłannictwo, by głosić dobrą nowinę o Jego zbawieniu. Pan Jezus nakazał nam wychodzić z Jego cenną ewangelią do całego stworzenia, czyli wszędzie, oraz do wszystkich narodów, czyli do wszystkich ludzi różnych ras.

Musimy więc ogłaszać ewangelię, ponieważ nasz Pan — Ten, który za nas umarł i który powstał z martwych — nam to nakazał. Złożył na nas odpowiedzialność głoszenia ewangelii grzesznikom, którzy są wokół nas, jak również całej ziemi.

Jesteśmy gałązkami krzewu winnego, mającymi przynosić owoc

W wersecie 15:5 Ewangelii Jana Pan Jezus powiedział:

„Ja jestem krzewem winnym, wy — gałązkami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi wiele owocu; bo w oddzieleniu ode Mnie nic nie możecie uczynić”.

Następnie w wersecie 16 rzekł:

„Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i umieściłem was w krzewie winnym, abyście wychodzili i przynosili owoc”.

Obraz gałązek krzewu winnego ukazuje nam więź, jaką mamy z Panem. Trwając w krzewie winnym, gałązki czerpią z jego życia i kwitną. Czerpią po to, by przynosić owoc.

Słowo owoc w piętnastym rozdziale Ewangelii Jana odnosi się do ludzi, którzy za pośrednictwem nas zostają zbawieni. Wszyscy zatem musimy „wychodzić” i mówić innym o Panu Jezusie, aby wielu więcej mogło doświadczyć zbawienia.

Niewierzący muszą usłyszeć ewangelię

Każdy człowiek, bez względu na to, kim jest, albo czego dokonał lub nie, ma rozpaczliwą duchową potrzebę. Słowa, które wypowiedział Paweł w Liście do Rzymian 1:14, pokazują nam odpowiedzialność, jaką niesiemy wobec innych:

„Jestem dłużnikiem zarówno Greków, jak i barbarzyńców, zarówno mądrych, jak i nierozumnych”.

Każdy z nas, wierzących, jest dłużnikiem. Mamy wielki dług wobec tych, którzy nas otaczają, a nie są jeszcze zbawieni. Ci, którzy nie uwierzyli w Syna Bożego, zginą na wieki w jeziorze ognistym. Naszym krewnym, przyjaciołom, współpracownikom, sąsiadom i innym jesteśmy dłużni to, by powiedzieć im o Zbawicielu, aby mogli w Niego uwierzyć i otrzymać życie wieczne.

Gdzież byśmy byli dzisiaj, gdyby ktoś nam o Nim nie powiedział? Werset 10:14 Listu do Rzymian oznajmia:

„Jak więc mają wezwać Tego, w którego nie uwierzyli? A jak mają uwierzyć w Tego, o którym nie słyszeli? A jak mają usłyszeć bez kogoś, kto Go ogłasza?”.

Jeśli ludzie nigdy nie będą mieli sposobności, by usłyszeć ewangelię, to jak mają uwierzyć? Dlatego właśnie musimy ogłaszać innym Pana i Jego zbawienie.

Królestwo szatana ponosi stratę

Szatan chce trzymać wciąż ludzi w swojej niegodziwej władzy. Kiedy jednak ktoś uwierzy w Pana Jezusa, zostaje wybawiony od tyranii szatana. W Dziejach Apostolskich 26:18 Paweł opisał posłannictwo przekazane mu przez Pana w następujący sposób:

„Aby otworzyć im oczy, zwrócić ich od ciemności ku światłu i od władzy szatana do Boga, aby otrzymali odpuszczenie grzechów oraz dziedzictwo wśród tych, którzy zostali uświęceni wiarą we Mnie”.

Gdy mówimy innym o Jezusie, a oni przyjmują Go jako swego Zbawiciela, zwracają się od ciemności ku światłu i od władzy szatana do Boga. Otrzymują odpuszczenie grzechów i uzyskują bogate duchowe dziedzictwo. Więcej jeńców szatana zostaje uwolnionych, a jego królestwo ponosi stratę!

W jaki sposób świadczymy dla Jezusa?

Podajmy teraz kilka praktycznych punktów dotyczących tego, jak świadczyć.

1. Poświęć się Panu

Jeśli oddamy siebie Panu, poświęcając Mu konkretne sfery naszego życia, takie jak praca, rodzina, czas itd., stworzy Mu to możliwość, by w nas w tych sferach wzrastać. Możemy też poświęcić Mu siebie, by być Jego świadkami, i pomodlić się w poniższy prosty sposób:

„Panie, oddaję Ci siebie w tej sprawie. Pomóż mi świadczyć dla Ciebie tym, których postawiłeś w moim życiu”.

2. Módl się za innych

Bardzo istotne jest, abyśmy modlili się za innych. Nasz Pan pragnie, aby ludzie zostali zbawieni, i z pewnością słyszy nasze modlitwy za nich. Możemy się modlić na przykład tak:

„Panie, modlę się za swojego kuzyna. Wciąż nie jest zbawiony. Pokaż mi, co mu powiedzieć. Panie, daj mu otwarte serce, aby usłyszał to, co mu o Tobie powiem. Panie Jezu, zbaw go!”.

Pomocne będzie, jeśli zrobimy sobie listę wszystkich niezbawionych członków rodziny, przyjaciół, sąsiadów, kolegów i koleżanek ze szkoły i z pracy, żeby móc się za nich regularnie modlić.

Możemy pytać Pana, do kogo konkretnie powinniśmy się odezwać, co powinniśmy powiedzieć i kiedy. Możemy nawet prosić Go o stworzenie sposobności do rozmawiania z ludźmi.

3. Bądź pewny, że wystarczy tylko to, że jesteś zbawiony

Aby świadczyć dla Pana, niewymagane jest uczęszczanie do seminarium ani otrzymanie specjalistycznego szkolenia. Jedyne, czego potrzebujemy, to uwierzenie w Jezusa i przyjęcie Go jako swego Zbawiciela.

Dowodzą tego nowotestamentowe relacje o nowo zbawionych osobach, które od razu mówiły o Chrystusie i o tym, co On dla nich uczynił. Za przykład może nam posłużyć czwarty rozdział Ewangelii Jana, w którym Samarytanka spotkała się z Jezusem przy studni, a zaraz potem opowiedziała o Nim wszystkim ludziom w mieście.

4. Mów o tym, czego doświadczyłeś z Jezusa Chrystusa

Aby zaświadczyć ludziom o Panu, nie musimy układać kazania. Nie musimy też mieć gotowych odpowiedzi na wszystkie pytania o Boga, które mogliby nam oni zadać. W swoim pierwszym Liście, w wersecie 1:3 apostoł Jan powiedział:

„To, co zobaczyliśmy i usłyszeliśmy, oznajmiamy także wam”.

Jan po prostu napisał o tym, co zobaczył i usłyszał. Tak samo i my możemy mówić o tym, co zobaczyliśmy z Jezusa Chrystusa i co o Nim usłyszeliśmy, czyli czego z Niego doświadczyliśmy i czym się z Niego radowaliśmy.

Możemy na przykład powiedzieć innym o tym, jakim ciężarem były dla nas nasze grzechy i winy, jak Jezus za nas umarł i nas zbawił. Albo możemy im powiedzieć o tym, że Jezus teraz w nas żyje i nieustannie z nami jest. Nawet jeśli dopiero co zostaliśmy zbawieni, możemy powiedzieć: „Czułem pustkę i byłem sam, ale teraz żyje we mnie Jezus!”.

Możemy mówić o tym, co Jezus dla nas uczynił. Możemy mówić o Jego miłości do nas i trosce, jaką nam okazuje. Jeśli się nad tym zastanowimy, to w rzeczywistości będziemy mieli bardzo wiele do powiedzenia o naszym kochanym Panu.

5. Ćwicz się w rozmawianiu z ludźmi

Nie możemy oczekiwać, że zagramy na pianinie, jeśli nigdy nie ćwiczyliśmy. Podobnie praktyki wymaga rozmawianie z ludźmi o Panu. Pomóc w tym może nam, jeśli wyznaczymy sobie cel, iż porozmawiamy na przykład z jedną osobą na tydzień lub na dwa tygodnie. W przeciwnym razie łatwo będzie to odwlekać i nigdy nie zacząć.

Im częściej będziemy ćwiczyli, tym więcej nauczymy się, jak docierać do różnego rodzaju ludzi i skutecznie doprowadzać ich do zbawienia.

6. Mów innym o Jezusie na różne sposoby

Istnieje wiele sposobów, a także wiele okazji do tego, by świadczyć osobom z naszego otoczenia. W Dziejach Apostolskich znajdziemy mnóstwo relacji o ludziach, którzy zostali zbawieni za pośrednictwem różnych wierzących.

Możemy na przykład napisać do kogoś, kogo znamy, list lub e-mail i podzielić się z nim o Panu Jezusie. Możemy napisać o swoim doświadczeniu zbawienia albo o tym, jak Pan zadziałał w naszym życiu.

Powinniśmy być też gotowi powiedzieć coś o Panu naszym przyjaciołom, krewnym czy kolegom i koleżankom, gdy nadarzy się ku temu sposobność. Możemy powiedzieć im o tym, jak Pan jest dla nas rzeczywisty i jak bardzo byśmy chcieli, by i oni sami mogli tego doświadczyć.

Kolejnym znakomitym sposobem na to, by podzielić się z kimś o Jezusie, jest rozdawanie traktatów ewangelizacyjnych, zwłaszcza jeśli nie mamy dużo czasu na rozmowę. Możemy na przykład dawać je innym podczas zakupów, jazdy komunikacją miejską albo załatwiania spraw. Możemy powiedzieć do nich kilka słów o Panu na podstawie treści traktatu, który im wręczamy. Wówczas traktat ten będzie do nich przemawiał nawet wtedy, gdy już nas z nimi nie będzie.

My, chrześcijanie, otrzymaliśmy dar życia wiecznego i możemy się nim dzielić ze swoimi krewnymi, przyjaciółmi i sąsiadami. Niech Pan Jezus napełnia nas swoją wielką miłością, gdy będziemy modlili się za ludzi i świadczyli im o naszym wspaniałym Panu i Zbawicielu.

Jeśli mieszkasz w Polsce, zachęcamy Cię do zamówienia bezpłatnego egzemplarza Nowego Testamentu w Przekładzie Odzyskiwania (bezpłatna wysyłka), który jest pełen oświecających komentarzy i innych pomocnych narzędzi. Zamówienie można złożyć tutaj.