Czym w świetle Biblii jest ludzki duch?
Uwierzyłeś w Chrystusa, ale czy zastanawiałeś się kiedyś: „Jak mogę lepiej poznać Pana Jezusa? Jak mogę Go poznać w codziennym życiu?”.
Na te pytania Pan dał nam wspaniałą odpowiedź, która brzmi: ludzki duch. Ludzki duch jest kluczem do doświadczania Chrystusa i prowadzenia normalnego życia chrześcijańskiego. Gdy uwierzyliśmy w Chrystusa, otrzymaliśmy odpuszczenie grzechów i zostaliśmy wybawieni od wiecznego Bożego sądu.
Wydarzyło się jednak coś więcej: przyjęliśmy do swego wnętrza Jezusa Chrystusa, najwspanialszą Osobę. Ta wspaniała Osoba przyszła, by zamieszkać w najgłębszej części naszej istoty, w duchu, żeby być dziś naszym życiem i radością.
Gdzie w Biblii mówi się o ludzkim duchu?
O ludzkim duchu nadmienia zarówno cały Stary Testament, jak i Nowy. Przykładowo Drugi List do Tymoteusza 4:22 mówi tak:
„Pan niech będzie z twoim duchem”.
W wersecie tym wyrażenie „niech będzie” odnosi się do chwili obecnej i oznacza, że tego, iż Pan jest w naszym duchu, możemy doświadczyć właśnie teraz. Wskazuje to również, że aby Go poznać i się Nim radować, naprawdę musimy poznać swojego ducha. Od samego początku Biblii widzimy, że Bóg uczynił nas z tym duchem. W Księdze Rodzaju 2:7 czytamy:
„Jahwe Bóg ukształtował człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, i człowiek stał się duszą żyjącą”.
Gdzie w tym wersecie występuje ludzki duch? Widzimy, że „proch ziemi” staje się fizycznym ciałem, a „dusza żyjąca” odnosi się do duszy, części psychicznej danej osoby: jej umysłu, uczuć i woli. Czym jednak jest „tchnienie życia”? Odnosi się ono do trzeciej części człowieka, ludzkiego ducha. Potwierdzenie tego znajdujemy w Księdze Przysłów 20:27. W wersecie tym czytamy:
„Duch człowieka jest lampą Jahwe”.
To samo hebrajskie słowo, tłumaczone w tym wersecie jako „duch”, w Księdze Rodzaju 2:7 przetłumaczono jako „tchnienie”!
Czym jest ludzki duch?
Duch stanowi najgłębszą część naszej istoty. Bóg stworzył go po to, byśmy mieli z Nim kontakt i Go przyjęli. Przypis 5 do Księgi Rodzaju 2:7 w Holy Bible Recovery Version wyjaśnia znaczenie słowa „duch”, występującego w tym wersecie:
„Duch człowieka to jego wewnętrzny organ służący do nawiązywania kontaktu z Bogiem, przyjmowania Go do wnętrza całej jego istoty, zawierania i przyswajania w niej jako życia i wszystkiego”.
Tę zdolność ducha do nawiązywania kontaktu z Bogiem i przyjmowania Go można zilustrować za pomocą radia. Włączone i właściwie dostrojone radio może odbierać niewidzialne fale radiowe znajdujące się w powietrzu. Tego nie są w stanie uczynić dzbanek do kawy ani kuchenka mikrofalowa. Radio jest tak naprawdę jedynym urządzeniem, które w prawidłowy sposób może te fale radiowe odbierać i odczytywać. Nasz ludzki duch jest jak radio, a Bóg — jak fale radiowe. Duch ten to część naszej istoty, która może przyjąć Boga i nawiązać z Nim kontakt. Pozostałe części — ciało i dusza — są ważne, ale funkcjonują inaczej. To wyłącznie za pomocą swojego ducha możemy nawiązywać kontakt z Bogiem, który jest Duchem, i Go poznawać.
Dlaczego ludzki duch jest tak ważny?
Duch człowieka jest dla Boga bardzo ważny, ponieważ pragnie On nas sobą napełnić. Chce, byśmy Go przyjęli, a nasz duch to jeden jedyny „odbiornik”. Nasze życie chrześcijańskie zaczyna się od naszego ludzkiego ducha. Rozważmy, co mówi Ewangelia Jana 3:6:
„To, co się narodziło z ciała, jest ciałem, a to, co się narodziło z Ducha, jest duchem”.
W Nowym Testamencie w Przekładzie Odzyskiwania w przypisie do tego wersetu czytamy:
„Pierwszy Duch, o którym tutaj mowa, to boski Duch, Święty Duch Boga; drugi duch zaś to ludzki duch, odrodzony duch człowieka. Odrodzenia dokonuje w ludzkim duchu Święty Duch Boży za pomocą Bożego życia, niestworzonego, wiecznego życia. Zostać odrodzonym zatem to uzyskać boskie, wieczne życie (oprócz ludzkiego, naturalnego życia), które staje się nowym źródłem i nowym pierwiastkiem nowej osoby”.
Oznacza to, że kiedy wierzymy w Syna Bożego, Jezusa, Duch Boży wchodzi do naszego ludzkiego ducha i rodzimy się na nowo! Rodzimy się z Boga, otrzymujemy Jego boskie, wieczne życie w swoim duchu i stajemy się Jego dziećmi. Nasz ludzki duch to wyjątkowe miejsce, ponieważ to tam Bóg wchodzi w nas i czyni nas dziećmi Bożymi i stamtąd porusza się dalej, by napełnić całą naszą istotę.
Ludzki duch i życie chrześcijańskie
Kiedy już uświadomimy sobie, że Pan Jezus mieszka w naszym duchu, powinniśmy stosować to objawienie, praktykując posługiwanie się duchem, by nieustannie się z Nim kontaktować i przyjmować Go jako swoje życie. Możemy to robić na kilka sposobów:
- Możemy ćwiczyć się w tym, by — pierwsze, co robimy każdego ranka —nawiązywać kontakt z Panem Jezusem w swoim duchu, a następnie kontaktować się z Nim nieustannie przez cały dzień. Możemy to robić, wzywając po prostu Jego imienia: „Panie Jezu!”. Jest to jak duchowe oddychanie.
- Możemy używać swego ducha, by kontaktować się z Panem w modlitwie i modlić się Bożym Słowem. Zamiast poszukiwać doznań emocjonalnych podczas modlitwy albo skupiać się na mentalnym zrozumieniu Biblii, musimy nauczyć się zwracać głęboko do Pana, kiedy ją czytamy, który jest tuż, tuż w naszym duchu. Czytanie przez nas Biblii i modlitwa będą wówczas świeższe i pełne boskiego życia. Ilekroć będziemy się modlili i czytali Boże Słowo, skosztujemy Boga i będziemy bardziej łaknąć Pana i Jego Słowa.
