Osiem wersetów pokazujących, że Jezus Chrystus żyje w nas

W Drugim Liście do Koryntian 13:5 apostoł Paweł zadaje korynckim wierzącym pytanie: „Albo czy nie uświadamiacie sobie co do samych siebie, że Jezus Chrystus jest w was?”. Wyrażenie „Jezus Chrystus jest w was” mogło nam się wydać zaskakujące bądź też przeczytaliśmy je, nie zastanawiając się zbytnio nad jego znaczeniem. Co ono jednak znaczy i jak ważną rolę odgrywa dzisiaj w naszym życiu chrześcijańskim?

Kiedy Paweł mówił: „Jezus Chrystus jest w was”, nie wyrażał się poetycko ani nie stosował metafory. Miał naprawdę na myśli to, że Jezus Chrystus dosłownie i w praktyczny sposób mieszka we wnętrzu wierzących. Wiele innych wersetów w Słowie Bożym potwierdza, że Pan Jezus Chrystus istotnie mieszka w wierzących.

My również, tak jak koryntianie, musimy to sobie uświadomić. Chrystus nie znajduje się tylko na zewnątrz nas ani nie przychodzi nam jedynie z pomocą, gdy znajdziemy się w potrzebie, lecz także mieszka w nas i cały czas żyje w nas i z nami.

Jak Chrystus może być w nas?

Chrystus to święty Bóg, który się wcielił i stał człowiekiem, my zaś jesteśmy upadłymi grzesznikami. Jak zatem Chrystus może w nas żyć? Aby spełnić swoje pragnienie i zamieszkać we wnętrzu człowieka, Bóg podjął zdecydowane kroki. Po pierwsze, sam stał się człowiekiem o imieniu Jezus Chrystus. Ten człowiek, Jezus, prowadził na ziemi prawdziwe ludzkie życie, ale pozbawione grzechu. W życiu, w działaniach i w tym, co mówił, w pełni wyrażał Boga.

Przez trzydzieści trzy i pół roku Jezus prowadził ludzkie życie i doświadczał wszystkiego, co się z nim wiąże, a potem umarł na krzyżu za nasze grzechy. Dzięki Jego odkupieńczej śmierci możemy uzyskać odpuszczenie grzechów i powrócić do Boga. To jednak nie wszystko. Po trzech dniach zwycięsko powstał On z martwych, a w zmartwychwstaniu stał się życiodajnym Duchem. Jako Duch dostępny jest dla każdego i wejdzie w tego, kto w Niego uwierzy. Dlatego, kiedy modlimy się, by przyjąć Pana Jezusa, Bóg naprawdę przychodzi, by dziś w nas żyć.

Osiem wersetów ukazujących, że Chrystus jest w nas

Wprawdzie wiele wersetów ukazuje tę wspaniałą prawdę, że Chrystus jest w wierzących, jednak wskażemy tutaj tylko na osiem z nich:
 

1. „Lecz jeśli Chrystus jest w was, to chociaż ciało jest martwe z powodu grzechu, duch jest życiem z powodu sprawiedliwości” (List do Rzymian 8:10).

My, ludzie, zostaliśmy stworzeni przez Boga z ciałem na zewnątrz oraz duszą i duchem wewnątrz. Duch to najgłębsza część naszej istoty, stworzona po to, byśmy mogli nawiązać kontakt z Duchem Bożym i Go przyjąć. Gdy przyjęliśmy Jezusa jako naszego Zbawiciela, On oczyścił nas z grzechów i wszedł do naszego ducha jako życie. A ponieważ Chrystus jest w nas, nasz „duch jest życiem z powodu sprawiedliwości”.

2. „Ponieważ Bóg, który powiedział: Z ciemności światło zaświeci, jest Tym, który zaświecił w naszych sercach, aby rozświetlić poznanie chwały Boga w twarzy Jezusa Chrystusa. Lecz mamy ten skarb w naczyniach glinianych, aby znakomitość mocy była od Boga, a nie z nas” (Drugi List do Koryntian 4:6–7).

Apostoł Paweł opisuje wierzących jako naczynia gliniane, które zawierają w sobie „ten skarb”. Kim jest ten skarb? To Jezus Chrystus, w którego twarzy widzimy Bożą chwałę. Chrystus żyje w nas, naczyniach glinianych, jako drogocenny skarb, i objawia nam od wewnątrz Bożą chwałę.

3. „Lecz gdy upodobało się Bogu […] objawić swego Syna we mnie” (List do Galatów 1:15–16).

Możemy pomyśleć, że werset ten powinien brzmieć: „upodobało się Bogu […] objawić mi swego Syna”. Jednakże w oryginalnym języku Nowego Testamentu, w grece werset ten brzmi: „objawić swego Syna we mnie”. Plan Boga polega na objawieniu Jego Syna w nas, od wewnątrz, aniżeli nam, od zewnątrz. Ujmując to inaczej, Bóg objawia nam Chrystusa z wnętrza nas. Bogu upodobało się objawić tym, którzy mają w sobie Chrystusa, więcej ze wspaniałej Jego osoby.

4. „Z Chrystusem jestem ukrzyżowany; i już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” (List do Galatów 2:20).

Paweł nie powiedział tutaj: „żyję w sposób podobny do tego, w jaki żył Chrystus”, ani: „otaczam Chrystusa chwałą przez swoje zachowanie”. Nie. Rzekł: „żyje we mnie Chrystus”, przez co wyraźnie oznajmił, iż Chrystus żyje w swoich wierzących. Życie chrześcijańskie nie polega na zachowywaniu się tak, jak Chrystus, lecz pozwalaniu Mu żyć w nas i przez nas.

5. „Moje dzieci, które ponownie w mękach rodzę, aż Chrystus zostanie w was uformowany” (List do Galatów 4:19).

Paweł uważał wierzących z Galacji za swoje duchowe dzieci. Trudził się, by pomóc im przyjąć Chrystusa — ich zbawienie — i nadal w tym wersecie się nad nimi trudzi, by Ten, którego przyjęli, został w nich w pełni uformowany. Chrystus żyje w nas od chwili, kiedy zostaliśmy zbawieni, chce jednak w konkretny sposób w nas się uformować. Co dzień musimy dawać Mu sposobność, by się w nas formował. Jeśli tak będziemy czynić, pełniej wyrazi się przez nas w naszym codziennym życiu.

6. „Aby Chrystus poprzez wiarę uczynił sobie dom w waszych sercach” (List do Efezjan 3:17).

Kiedy uwierzyliśmy w Chrystusa, On w nas wszedł, by żyć w naszym duchu, najgłębszej części naszej istoty. Chrystus jednakże pragnie uczynić sobie dom również w pozostałej części naszej wewnętrznej istoty: w sercu i w duszy. Dzięki temu, że żyje w naszym duchu, jest nowym źródłem naszego nowego życia. Nasza dusza jednak — umysł, uczucia i wola — wciąż może Go ignorować — swoje nowe źródło — i żyć dalej, tak jak dotychczas. W takim wypadku Chrystus jest w nas, ale nie ma w nas swobody działania i nie wychodzi poza obręb naszego ducha. Nie może więc się zbytnio przez nas wyrazić. Pan Jezus pragnie uczynić sobie dom nie tylko w naszym duchu, lecz także we wszystkich częściach naszej duszy.

7. „Chrystus w was, nadzieja chwały” (List do Kolosan 1:27).

Werset ten pokazuje, że Chrystus jest w nas w szczególny sposób: jako nadzieja chwały. Kiedy w Niego uwierzyliśmy, wszedł On, by żyć w naszym duchu. Teraz czyni sobie dom w naszym sercu. W przyszłości, kiedy powróci, rozprzestrzeni się także na zewnątrz, na nasze ciało, żeby Boża chwała mogła w pełni przez nas świecić. Chrystus, który w nas żyje, jest nadzieją takiej właśnie chwały.

8. „Kiedy przyjdzie, by zostać otoczonym chwałą w swoich świętych i by dziwiono się na Jego widok we wszystkich, którzy uwierzyli” (Drugi List do Tesaloniczan 1:10).

Powtórne przyjście Chrystusa z pewnością stanowić będzie zdumiewający widok. W świetle tego wersetu jednak najbardziej zdumiewający będzie nie zewnętrzny przejaw Jego przyjścia, ale Jego chwała, która objawi się z wnętrza wierzących. Chrystus w nas, który w nas żyje i się formuje, objawi się z naszego wnętrza i również nasze ciała ulegną przeobrażeniu, żeby do Niego pasowały.

Jakaż to chwała dla Boga, dziw dla człowieka i wstyd dla diabła, kiedy ludzie żyjący na ziemi dokonują wyboru i przyjmują Chrystusa i pozwalają Mu w sobie wzrastać oraz wyrażać się przez siebie przez całe życie!

Ujrzeć w Bożym Słowie, że Chrystus żyje w nas

Zachęcamy Cię do zagłębienia się w te osiem wersetów, jak i inne podobne, i skorzystania z przypisów oraz odsyłaczy zamieszczonych w Nowym Testamencie w Przekładzie Odzyskiwania. Słowo Boże może nam dać właściwe i solidne zrozumienie cennej prawdy, że Chrystus żyje w nas, i pomóc nam uświadomić sobie — do czego też Paweł nawoływał koryntian — że Chrystus istotnie jest w nas. Taka świadomość ubogaci nasze codzienne doświadczanie Chrystusa i praktyczne radowanie się Nim.
 
 

Cytaty z Nowego Testamentu pochodzą z Przekładu Odzyskiwania, którego bezpłatny egzemplarz możesz zamówić tutaj.