Jak poświęcić się Panu?

 
We wcześniejszych artykułach omówiliśmy to, jak wiele poświęcenie znaczy dla naszego chrześcijańskiego życia. Zobaczyliśmy, że poświęcić się to złożyć siebie w Pańskie ręce i stać się żywą ofiarą. Zobaczyliśmy także, że podstawą i siłą motywującą nas do oddania się Panu jest nabycie nas przez Niego oraz Jego miłość do nas.

W niniejszym artykule omówimy to, jak poświęcić się Panu i jak prowadzić życie poświęcenia.

Przedstawienie siebie Bogu to nasza służba Jemu

Kiedy przedstawiamy siebie Panu, by Mu się poświęcić, może On swobodnie czynić w nas i poprzez nas, co tylko zechce. W rzeczywistości poświęcenie to nasza służba Panu. W Liście do Rzymian 12:1 apostoł Paweł powiedział:

„Tak więc nawołuję was, bracia, przez przejawy współczucia Boga, abyście przedstawili swoje ciała jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, co jest waszą rozsądną służbą”.

Wielka Boża miłość do nas motywuje nas do tego, byśmy przedstawili Mu siebie. Przypis 3 w Nowym Testamencie w Przekładzie Odzyskiwania, do wyrażenia przejawy współczucia, oznajmia:

„W grece słowo przetłumaczone tu jako przejawy współczucia jest w liczbie mnogiej. Bóg okazywał nam wiele rodzajów współczucia: wybrał nas, powołał, zbawił i wprowadził do swego życia, abyśmy radowali się Jego bogactwem i stali się Jego wyrazem. Poprzez te liczne przejawy współczucia, posługując się nimi jako środkiem i pobudzającą siłą, apostoł nawoływał nas, abyśmy przedstawili swoje ciała Bogu, by wypełnić Jego zamysł”.

Gdy rozważamy liczne przejawy współczucia, którym Bóg nas obdarzył w trakcie całego naszego życia, przed i po zbawieniu, nie możemy się oprzeć, by nie ofiarować Mu siebie.

Poświęcić się Panu z ochotą po przyjęciu zbawienia

W Pierwszym Liście Piotra 1:18–19 czytamy:

„Wiedząc, że nie czymś, co podlega zepsuciu, srebrem lub złotem, zostaliście odkupieni z waszego próżnego sposobu życia, przekazanego wam przez ojców, lecz drogocenną krwią, jako Baranka bez skazy i bez plamy, krwią Chrystusa”.

Kiedy Chrystus umarł na krzyżu, przelał własną krew, aby nas odkupić, czy też nabyć. Oznacza to, że należymy do Niego. Pan Jezus jednak nie zmusza nas, byśmy Mu siebie powierzyli. Pragnie, byśmy zrobili to z ochotą.

Nikt inny nie może tego za nas zrobić. Każdy z nas po zbawieniu musi osobiście ofiarować siebie Panu w zdecydowany sposób.

Żeby móc poświęcić się Panu, nie trzeba gruntownie poznać Biblii, zrozumieć wszystkiego, co wiąże się z byciem chrześcijaninem, ani być od dawna zbawionym. W istocie najlepiej z tym nie zwlekać, lecz oddać siebie Panu zaraz po przyjęciu zbawienia.

Modlić się, by poświęcić się Panu

Jak zatem poświęcić się Panu? Musimy po prostu spędzić z Nim trochę czasu sam na sam na osobistej modlitwie.

Podczas takiej modlitwy możemy szeroko się na Niego otworzyć i przeprowadzić z Nim szczegółową „transakcję”. Możemy oddać Mu siebie, swoje pragnienia, plany, relacje z innymi ludźmi, to, co posiadamy, i każdy aspekt naszego życia.

Im szczegółowiej do tego podejdziemy, tym gruntowniejsze będzie nasze poświęcenie i tym więcej radości doświadczymy z powodu tego, że należymy do Pana.

Modlić się Słowem Bożym, by się poświęcić

Pomocne może się też okazać, jeśli przeczytamy pewne konkretne wersety z Biblii i posłużymy się nimi do tego, by się pomodlić i poświęcić.

Przykładowo, przeczytajmy Pierwszy List do Koryntian 6:19–20:

„Albo czy nie wiecie, że wasze ciało jest świątynią Ducha Świętego, który jest w was, którego macie od Boga, i nie należycie do samych siebie? Bo zostaliście kupieni za wielką cenę. Oddajcie zatem Bogu chwałę w waszym ciele”.

Możemy posłużyć się słowami zawartymi w tych wersetach i pomodlić mniej więcej tak:

„Panie, nie należę do samego siebie. Panie Jezu, należę do Ciebie, ponieważ mnie kupiłeś. O Panie, dziękuję Ci za to, że zapłaciłeś najwyższą cenę, by mnie nabyć! Jestem Twój. Wszystko, co mam i czym jestem, należy do Ciebie. Panie, oddaję Ci całe swoje życie. Oddaję Ci swój czas, energię, wykształcenie, rodzinę i pracę”.

Możemy także przeczytać werset 5:14 z Drugiego Listu do Koryntian 5:14 i pomodlić się jego słowami:

„Bo miłość Chrystusa napiera na nas, ponieważ to osądziliśmy, że Jeden umarł za wszystkich, a zatem wszyscy umarli”.

Chrystus okazał nam swoją wielką miłość przez to, że umarł za nas na krzyżu. Co to jednak znaczy, że Jego miłość na nas napiera? Przypis 2 do tego wersetu w Nowym Testamencie w Przekładzie Odzyskiwania obrazowo nam to doświadczenie wyjaśnia:

„Słowo gr. znaczy przeć ze wszystkich stron, przymuszać do trzymania się jednego celu, siłą ograniczać, zawęzić do jednej rzeczy mieszcząc się w granicach, wymusić pójście jedną drogą do jednego celu (jak gdyby wąską drogą, obrzeżoną murem). (To samo słowo gr. występuje w Łk 4:38; 12:50; Dz 18:5; Flp 1:23). W ten sposób miłość Chrystusa napierała na apostołów, by żyli Jemu”.

Chrystusowa miłość to doprawdy napierająca siła! Sprawia, że odwzajemniamy Jego miłość i Go kochamy, oddajemy Mu siebie i żyjemy przez wzgląd na Niego.

Korzystając z tego wersetu, możemy pomodlić się w następujący sposób:

„Panie Jezu, dziękuję Ci za Twoją wielką miłość do mnie! Dziękuję, że umarłeś na krzyżu. O Panie, Twoja miłość napiera na mnie do tego stopnia, że chcę się Tobie oddać. Oddaję Ci swoje życie. Powierzam Ci wszystkie swoje dni. Powierzam Ci całą swoją przyszłość. Oto jestem. Wszystko składam w Twoje ręce. Kocham Cię, Panie Jezu!”.

Życie poświęcenia

Z jednej strony wszyscy musimy poświęcić się Bogu raz na zawsze. Gdy jednak już to zrobimy, powinniśmy prowadzić życie poświęcenia przez resztę swoich dni.

Możemy to robić, praktykując poświęcanie się Panu co dzień. Każdego poranka, gdy się obudzimy, możemy Mu powiedzieć: „Panie Jezu, dziękuję Ci za ten nowy dzień. Ofiarowuję Ci siebie dzisiaj”.

Możemy też na nowo oddawać siebie Panu w konkretnych chwilach naszego życia. Przykładowo, jeśli studiujemy, możemy oddać siebie Panu na początku każdego nowego semestru. Jeśli dostaniemy nową pracę albo awansujemy na wyższe stanowisko, możemy się pomodlić: „Panie, oddaję Ci tę nową pracę. Nie jest ona moja, lecz Twoja, ponieważ należę do Ciebie”.

Gdy wchodzimy w związek małżeński, możemy poświęcić siebie Panu, mówiąc: „Panie, moje życie jest Twoje. Należę do Ciebie. Oddaję Ci swoje małżeństwo”. Przy każdym takim przełomowym wydarzeniu, bez względu na jego kaliber, możemy skorzystać z okazji i przedstawić Panu zarówno siebie, jak i nowy etap naszego życia.

Możemy również wykorzystać takie chwile, jak początek nowego roku, i ponownie Panu się wtedy ofiarować. Praktykując codziennie poświęcanie się, a także poświęcanie się w szczególnych chwilach i na różnych etapach naszego życia, utrzymujemy nasze poświęcenie się Panu w świeżości.

Aby dowiedzieć się więcej o poświęceniu, możesz przeczytać następujące artykuły: Czym jest poświęcenie?, Podstawa i motywacja poświęcenia się Bogu, Opowieść o poświęceniu: kochać Jezusa tym, co mamy najlepsze. A jeśli mieszkasz w Polsce, możesz zamówić bezpłatny egzemplarz Nowego Testamentu w Przekładzie Odzyskiwania (bezpłatna wysyłka). Zamówienie można złożyć tutaj.