Dlaczego wierzący potrzebują duchowych towarzyszy?

 
Ludzie potrzebują siebie nawzajem, by mieć poczucie koleżeństwa i wzajemną ochronę. Tak samo jest z nami, wierzącymi; potrzebujemy wsparcia ze strony innych chrześcijan i ich towarzystwa. Bez względu na to, czy jesteśmy wierzącymi od niedawna, czy też od jakiegoś już czasu, wszyscy potrzebujemy duchowych towarzyszy.

Biblijna zasada stawania się dla siebie duchowymi towarzyszami

Zasada stawania się dla siebie duchowymi towarzyszami przewija się wyraźnie w całej Biblii. Przykładowo, w Księdze Koheleta 4:9–12 czytamy:

„Lepiej jest dwom niż jednemu, mają bowiem dobrą zapłatę za swój trud. Bo gdy upadną, jeden podniesie swego towarzysza. Lecz biada samotnemu, gdy upadnie, a nie ma drugiego, który by go podniósł! Tak samo, gdy dwóch śpi razem, jest im ciepło, samotny zaś jak się ogrzeje? A jeżeli jednego można pokonać, to we dwóch można się ostać; a sznur potrójny nie tak szybko się zerwie”.

Bez względu na to, jak silna wydaje się nam nasza wiara, nikt z nas nie jest doskonały.  Wszyscy upadamy i zawodzimy Pana. Kiedy do tego dochodzi, łatwo się zniechęcamy z powodu naszych grzechów lub porażek i może być nam trudno iść naprzód w chrześcijańskim życiu. Potrzebujemy innych, aby nas podnieśli, kiedy upadniemy, zachęcili, kiedy zawiedziemy, i pomogli nam powrócić do Pana. I my także możemy zrobić to samo dla nich.

Duchowi towarzysze różnią się od przyjaciół

Owce mają szczególną właściwość: kiedy pasą się na łące, zawsze trzymają się stada. To leży w ich naturze. Dlatego tak rzadko można zobaczyć pojedynczą owcę całkiem samą, z dala od stada. Naturalnie chcą być razem.

W oczach Pana my, wierzący, jesteśmy Jego owcami. Kiedy przyjęliśmy zbawienie, zostaliśmy odrodzeni za pomocą życia Bożego. Wszyscy wierzący w Chrystusa dzielą to samo życie. Teraz my, Boże owce, mamy wrodzoną potrzebę i pragnienie przebywania z innymi wierzącymi ze względu na wzajemną ochronę i korzyść.

Dlatego właśnie duchowi towarzysze to nie to samo, co przyjaciele. Bez względu na to, w jak bliskich relacjach możemy pozostawać z przyjaciółmi, którzy nie są jeszcze zbawieni, więź, jaka nas łączy z duchowymi towarzyszami, jest inna. Jest ona o wiele głębsza, ponieważ opiera się na naszej wierze w Jezusa i na dzieleniu ze sobą życia Bożego.

Nadal możemy spędzać czas z przyjaciółmi, ale naszym zamiarem nie powinno być angażowanie się w dawne sprawy związane z naszym poprzednim sposobem życia, z których część była grzeszna. Naszym celem powinno być dzielenie się z nimi tym, jak zostaliśmy zbawieni i jak dobry jest Jezus. Może się okazać, że ktoś z naszych przyjaciół będzie otwarty i pomodli się z nami o przyjęcie Pana Jezusa.

A jeśli mamy duchowych towarzyszy, możemy wspólnie modlić się za swoich przyjaciół. Możemy też mieć społeczność na temat tego, jak najlepiej spędzać czas z przyjaciółmi i jak rozmawiać z nimi o Panu.

Duchowi towarzysze apostoła Pawła

Apostoł Paweł był silny w Panu i w wierze. Można byłoby pomyśleć, że nie potrzebował żadnych towarzyszy. Jednak Dzieje Apostolskie i Listy Pawła pokazują nam coś innego.

Rozdział szesnasty Dziejów Apostolskich opisuje podróż Pawła i Sylasa, w którą razem się wybrali, aby dzielić się ewangelią o Jezusie Chrystusie. Kiedy przybyli do Filippi, mówili innym o Panu Jezusie, za co wtrącono ich do więzienia. W wersetach 25 i 26 czytamy, co stało się potem:

„A około północy Paweł i Sylas, modląc się, śpiewali Bogu hymny chwały; więźniowie zaś im się przysłuchiwali. Nagle powstało wielkie trzęsienie ziemi, tak że zachwiały się fundamenty więzienia. I od razu otworzyły się wszystkie drzwi, i więzy wszystkich się rozluźniły”.

Nawet Pawła mogłoby ogarnąć poczucie beznadziei, gdyby nie było z nim Sylasa, jego towarzysza. Jednak pomimo rozpaczliwej sytuacji, w jakiej się znaleźli, razem się modlili i śpiewali Panu hymny chwały. Więźniowie i strażnik więzienny słyszeli, jak obaj śpiewali i wysławiali Boga.

Paweł podróżował także, aby dzielić się ewangelią, wraz z Barnabą, Tytusem, Łukaszem, Tymoteuszem i innymi braćmi w Panu. Wiele swoich listów napisał z jednym lub kilkoma towarzyszami u boku, a ich imiona przytaczał w pozdrowieniach do kościołów. Bracia ci byli jego duchowymi towarzyszami. Razem mieli oni społeczność, modlili się i głosili ewangelię.

Pouczenie Tymoteusza przez Pawła

Paweł wiedział z własnego doświadczenia, jak ważne jest mieć duchowych towarzyszy. Dlatego w Drugim Liście do Tymoteusza 2:22 pouczył Tymoteusza, młodego brata:

„Ale uciekaj od młodzieńczych pożądań, a dąż do sprawiedliwości, wiary, miłości, pokoju — wraz z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca”.

Apostoł nie powiedział tutaj Tymoteuszowi, aby sam opierał się pożądaniom i przez to dowiódł, jaki jest silny. Zamiast tego powiedział mu, aby uciekał od młodzieńczych pożądań wraz z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca. Przebywając z takimi towarzyszami, Tymoteusz mógł nie tylko uciekać od pożądań, lecz także dążyć do sprawiedliwości, wiary, miłości i pokoju.

Modlitwa za duchowych towarzyszy

Pan nie oczekuje ani nie chce, abyśmy prowadzili życie chrześcijańskie w pojedynkę. Bez względu na to, czy jesteśmy nowymi wierzącymi, czy też jesteśmy zbawieni od jakiegoś już czasu, wszyscy potrzebujemy duchowego towarzystwa.

Możemy mieć społeczność i czytać Biblię z naszymi duchowymi towarzyszami. Możemy modlić się za siebie nawzajem i nosić brzemiona jedni drugich. W ten sposób pomagamy sobie nawzajem podnosić się i iść naprzód również w trudnych sytuacjach. Jeśli przeżywamy rozterki, nasi towarzysze mogą nas wzmocnić i zachęcić do zwrócenia się ku Panu.

Niezależnie od tego, na jakim etapie życia jesteśmy, wszyscy potrzebujemy towarzyszy, abyśmy mogli wspólnie się modlić, mieć społeczność i podążać za Chrystusem. Jeśli nie mamy jeszcze towarzysza, możemy poprosić Pana, aby pomógł nam znaleźć przynajmniej jednego. Z pewnością odpowie On na tę modlitwę.

Jeśli mieszkasz w Polsce, zachęcamy Cię do zamówienia bezpłatnego egzemplarza Nowego Testamentu w Przekładzie Odzyskiwania (bezpłatna wysyłka) w celu znalezienia więcej światła i zaopatrzenia w życie w Bożym Słowie. Zamówienie możesz złożyć tutaj.